„To jest trudna i ciężka praca”

Jak to się wszystko zaczęło

Kazimiera Makowska urodziła się we wsi Jaczniki w gminie Lipsk. Pierwsze umiejętności zawdzięcza matce Aleksandrze, która nauczyła ją tkać płótna na worki i ręczniki. Już jako dziesięcioletnia dziewczynka potrafiła stworzyć obrusy, ręczniki i tkaniny wielonicielnicowe. Artystka jest także uczennicą wybitnej tkaczki dywanów dwuosnowowych – Franciszki Rybko. To pod jej czujnym okiem w wieku osiemnastu lat rozpoczęła naukę wykonywania dywanów dwuosnowowych w kole twórców ludowych w Lipsku. W latach 60. XX wieku współpracowała z artystką Janiną Stankiewicz z warszawskiej Pracowni Doświadczalnego Tkactwa Artystycznego Związku Artystów Polskich. W 1958 roku uznana została przez Ministerstwo Kultury i Sztuki za twórczynię ludową, a w 1972 roku wstąpiła do Stowarzyszenia Twórców Ludowych.

O tkaninach pani Kazimiery słów kilka

Pani Kazimiera jest twórczynią wszechstronną. Potrafi wytkać chodniki, kilimy, narzuty, tkaninę wybieraną, makaty, dywany dwuosnowowe. Tka wzory tradycyjne i te przez siebie wymyślone. Charakterystyczne dla jej twórczości są motywy drzewek i bukietów w rytmicznie powtarzanych kompozycjach pasowych. Obecnie pani Kazimiera wykonuje makaty o wzorach widokowych i dywany pełnowymiarowe.

Aby tradycja nie zaginęła

Twórczyni prowadzi pokazy i warsztaty tkackie na Szlaku Rękodzieła Ludowego Podlasia. Bierze udział w wystawach i kiermaszach. Była wielokrotnie nagradzana pierwszymi nagrodami na konkursach ogólnopolskich. Należy także do Stowarzyszenia Miłośników Lipskiej Pisanki i Tradycji. Jej tkaniny znajdują się w zbiorach muzeów etnograficznych w Warszawie, Krakowie, Toruniu, w Muzeum Okręgowym w Suwałkach i Muzeum Podlaskim w Białymstoku.

Pracownię pani Kazimiery można odnaleźć pod adresem:
ul. Kościelna 14
16-315 Lipsk
tel. 87 642-35-92